جینی مون

جینی مون، اغلب اوقات، مانند یک نوجوان معمولی است. در گروه موسیقی مدرسه فلوت می‌زند، در کلاس ادبیات انگلیسی، شعرهای رابرت فراست را می‌خواند، آهنگ گوش می‌دهد و آهنگ‌های مورد علاقه‌اش را زیر لب یا بلند بلند می‌خواند، دوستانی در مدرسه دارد که با آن‌ها راجع به خیلی چیزها حرف می‌زند و در کنار خانواده‌ای زندگی می‌کند که دوستش دارند. اما، گاهی اوقات، جینی مون حس‌های متفاوتی نسبت به اتفاقات دور و برش دارد. آنقدر متفاوت که ممکن است درک آنها برای ما عجیب باشد. دلیلش هم مشخص است… جینی مون مبتلا به اوتیسم است و همین موضوع زندگی او را نسبت به بقیه‌ی نوجوان‌های هم سن و سالش متفاوت‌تر می‌کند. مثلا، فکرهایی به سرش می‌زند، مثل فرار کردن از خانه. یا حس‌هایی را تجربه می‌کند که ممکن است باعث شوند فکرهای توی سرش را عملی کند.