عاشق مدرن

«عاشق مدرن» نخستین­ بار به­ سال 1933 منتشر شد، سه سال پس از مرگ لارنس، اما احتمالاً لارنس آن را بیست­ و چهار سال پیش­تر نوشته بود: داستانِ عاشقی که به روستای زادگاهش بازمی­ گردد تا دختری را بازیابد که سال­ های نوجوانی­اش را با او غرق خواندن کتاب­ ها و پرورش روحش بوده است. «بلیط، لطفاً» نیز نخستین­ بار به­ سال 1918 منتشر شد، داستانی طنزآمیز که همچون اغلب آثار لارنس از عشق، میل و خیانت می ­گوید، در روزهایی که اروپا در آتش جنگ جهانی اول می­ سوزد اما در سراسر داستان جز جنگی میان عشق و کینه در میان نیست، تقلایی زنانه میان سویه­ های متخاصم میل. باتاي در ديباچه‌ي ويرايش دوم كتاب «ناممكن» (L’Impossible) از چيزي حرف مي‌زند كه براي ما در فهم آثار لارنس اهميتي به‌سزا دارد: امر ناممكن. به گفته‌ي او «تنها افراط گراييِ ميل و مرگ است كه كسي را براي دستيابي به حقيقت توانا مي‌كند.» و اين حقيقت، همان ناممكني است كه لارنس در تمامي آثارش، اعم از رمان، شعر، سفرنامه و غيره، در پي‌اش بود. لارنس براي رسيدن به بيان ناممكن واژه‌ها و عباراتي تازه را به زبان انگليسي هديه داد، هديه‌اي كه به تعبير دريدا خود امري ناممكن است؛ چراكه هيچ دليلي براي دادنش وجود ندارد، اما ما همچنان هديه مي‌دهيم و مي‌گيريم.