خانه ام آتش گرفته ست

من فقدان‌هایمان را انکار نمی‌کنم. باغ‌ها پر شده‌اند از زباله، هوا گندیده است، حتی درخت‌ها بوی نطفه‌ای سیاه می‌دهند که به زمین چسبیده است. چرا باید خودم را مثل دیگران فریب دهم؛ وقتی پرتغالی به فساد کشیده شود، وقتی کتابی سوزانده شود، نور دیگر به روشنی قبل نخواهد تابید. اما می‌شود کاری کرد. وقتی مه پایین می‌آید و در برم می‌گیرد، می‌توانم رو به سویشان فریاد بزنم، تا حداقل دشمن بترسد، تا بداند روزی برمیگردیم، که شاید همه، مثل من، بوی شکوفه‌های پیچ اناری را حس می‌کنند که هنوز آنجاست.

آریل دورفمن مجموعه داستان پیش‌رو را یک سال پس از سقوط دولت پینوشه نوشته است. یازده داستان کوتاه از سال‌های سرکوب و کشتار حکومت نظامی در شیلی. دورفمن در هر قصه سراغ تجربه‌ی انسان از ترس، بدگمانی، فروپاشی، و همزمان امید، تلاش و از خودگذشتگی می‌رود. او با زبان زیبای روایتگرش دست خواننده را می‌گیرد و تا سرزمین تعلق، عشق، و قهرمانان بی‌نام می‌برد.