گُنگ محل

در افسانه آمده است اكبرشاه گوركانی، كاخی ساخت و آن را از نوزاد انسان انباشت­. وی گروهی مستخدم خاموش را به مراقبت از آنها گماشت و سخن­ گفتن­ را به تمامی­ در آن عمارت قدغن كرد، تا از این راه­ به پاسخ یكی از پرسش­های­ دیرین بشر دست یابد: قدرت تكلم فطری است یا اكتسابی؟

این كاخ، به نام لال‌خانه یا گُنگ‌محل شهرت یافت.

جان برن‌ساید، نویسنده‌ی اسكاتلندی، در اولین رمان خود به سال 1997، امكان تجربه‌ی آزمایش اكبرشاه را در دنیای مدرن به بحث می‌گذارد.

راوی روان‌پریش داستان، تحت ­تأثیر افسانه‌ی گنگ‌محل و آزمایش اكبرشاه گوركانی كه در كودكی از زبان مادرش شنیده، نسخه‌ای دیگر از گنگ‌محل خلق می‌كند تا شخصاً از درستی­ نتیجه‌ی آزمایش اكبرشاه مطمئن شود.

راوی داستان که به واسطه­ ی از دست دادن مادرش ضربه­ ی روحی سنگینی را تجربه کرده، ارتباطش را با دنیای واقعی از دست می­ دهد و این آزمایش به هدف غایی زندگی­ اش تبدیل می­ شود. طوری که برای انجام و به نتیجه رساندن آن از هیچ اقدامی رویگردان نیست. چالشهای زیادی در مسیر انجام آزمایش وجود دارند که راوی تمام آن­ها را به هر قیمت ممکن پشت سر می­ گذارد؛ اما در نهایت سوژه­ های آزمایش سمفونی ارتباطی خاص خودشان را ایجاد می­ کنند و همین موضوع باعث می­ شود او دچار توهمات شدید شده و تصمیم به نابودی­شان بگیرد.