روزهای آرام در کلیشی

هنری میلر نویسنده‌ای است که در جستجوی مدرنیته‌ای بی‌هویت و سیال است، جایی که هیچ چیزی ثابت و پایدار نیست. او از نقص، آلودگی و اشتباهات استقبال می‌کند، همانطور که در مانیفست کمونیست آمده: «هر آنچه سخت است، دود می‌شود و به هوا می‌رود.» میلر در دورانی زندگی می‌کرد که دولت‌ها در پی پاک‌سازی و ایجاد نظم بودند؛ نازی‌ها از یهودیان، شوروی از مظاهر بورژوایی و آمریکا از کمونیست‌ها. اما او در رمان روزهای آرام در کلیشی نشان می‌دهد که هیچ‌چیز به اندازه‌ی آلودگی، اختلاط و بی‌هویتی نمی‌تواند متمدنانه باشد. برای میلر، در همین بی‌نظمی است که معنای واقعی زندگی و مدرنیته آشکار می‌شود.