وبلاگ

اریک فی و کتاب ناگازاکی

اریک فی در دسامبر سال ۱۹۶۳ در لیموژ فرانسه به‌دنیا آمد. او که مدرک تحصیلی‌اش را در رشته‌ی روزنامه‌نگاری از مدرسه‌ی عالی روزنامه‌نگاری لیل گرفته، اکنون در آژانس خبری رویترز مشغول به‌کار است. کتاب اول اریک فی، رساله‌ای بود درباره‌ی نویسنده‌ی آلبانیایی اسماعیل کادره که همراه با مجموعه گفت‌وگویی که فی در تیرانا و سپس در فرانسه با او انجام داده بود، چاپ شد. اولین اثر داستانی فی داستان کوتاهی بود به نام «ژنرال انزوا» که در سال ۱۹۹۲ در مجله ی لو سرپان ا پلوم منتشر شد.سه سال بعد، این داستان کوتاه را بسط داد و آن را با همین نام به صورت رمان چاپ کرد. سال ۱۹۹۸ مجموعه داستان وهم انگیزش با عنوان «من نگهبان فانوس دریایی ام» جایزه ی ادبی دو مگو را به خود اختصاص داد. سپس مقاله‌ای منتشر کرد به نام «در آزمایشگاه‌های بدترین» که موضوع آن بررسی پادآرمان-شهرها از اورول تا آلدوس هاکسلی و ری بردبری بود.او در بیست و هشتم اکتبر ۲۰۱۰ جایزه‌ی بزرگ رمان آکادمی فرانسه را به خاطر رمان «ناگازاکی» دریافت کرد. این رمان تاکنون به بیش از بیست زبان ترجمه شده است.

  1. معرفی کتاب “ناگازاکی” :

داستان رمان ناگازاکی، از نقطه نظر شخصیتی به نام کوبو شیمورا روایت می‌شود. کوبو مردی ۵۶ ساله است که به این نتیجه می‌رسد که زندگی، دیگر از او گذشته است و سال‌های عمر او رو به پایان است. او تنها زندگی می‌کند، هیچ‌وقت یک رابطه‌ی طولانی مدت نداشته است و نقاط مشترک بسیار اندکی با همکارانش در اداره ی هواشناسی دارد. آن‌ها با‌هم برای خوردن ناهار و نوشیدنی، به بیرون می‌روند و این حس رفاقت میانشان، باعث طرد شدن و انزوای شیمورا می‌شود. او به جای این کارها، به دنبال پیدا کردن دوستانی در اینترنت می‌رود و با گویندگان اخبار تلویزیون، صحبت می‌کند. حتی خانه‌ی کوبو هم در حاشیه و گوشه‌ی شهر قرار دارد. هر روز، مثل روز قبل می‌گذرد و این موضوع، او را تبدیل به مردی بدخلق کرده است و حتی صدای جیرجیرک‌های پرتعداد شهر نیز، می‌تواند او را شکنجه ی روحی دهد. با گم‌شدن برخی مواد غذایی در خانه‌ی کوبو، این روتین کسالت بار به‌هم می‌خورد. او حس می‌کند که که کسی یا چیزی وارد خانه‌اش می‌شود و محتویات خوارک ماهی و آب پرتقال او را می‌دزدد. شیمورا برای تحت نظر گرفتن خانه‌اش، دوربینی در آن کار می‌گذارد. اگرچه کوبو بسیار مشتاق است تا این مزاحم را پیدا کند، اما باید دید آیا آمادگی لازم را برای دیدن چیزی که دوربین آشکار خواهد کرد، دارد یا نه.

  • “دوربین از درون کابینت شیشه ای، جایی که آن را نصب کرده بودم، تصویری دلهره آور از تنهایی ام را آشکار کرد؛ تصویری که اگر کمی بیشتر نگاهش می‌کردم، مرا به لرزیدن وامی‌داشت”.
  • “اگر چیزی باشد که در طول این هفته‌های به آن ایمان آورده باشم، این است: معنا وجود ندارد. یعنی از قبل وجود نداشته. انسان مفهوم «معنا» را ابداع کرده تا مرهمی بر تشویش‌هایش بگذارد و جست و جوی معنا تمام وقتش را می‌گیرد و او را وقف خود می‌کند. هیچ «ناظم بزرگی» از بالای افلاک ما را زیر نظر ندارد”.
  • “همه چیز با جابه جایی و ناپدید شدن برخی اشیا شروع می‌شود”.

معرفی کتاب “گمشدگان ژاپنی” :

رمان گمشدگان ژاپنی از تازه ترین آثار اریک فی، روزنامه نگار و نویسنده ی پرکار معاصر فرانسوی است. او در قالب روایت هایی موازی، با ضرباهنگی متناسب و فکرشده، سرنوشت مشترک و اسرار آمیز آدم هایش را در شرق آسیا به تصویر می کشد، قربانیان سیاسی رژیمی منزوی اما مخوف در دهه ی هشتاد میلادی، ماجرای چندین فقره آدم ربایی می‌باشد. این رمان از زبان اصلی(فرانسوی) به فارسی برگردانده شده است.

 

نوشته های مرتبط